Gözlüğün Tarihçesi

Gözlüğün Tarihçesi

Aslında gözlüğün ana malzemesi olan camın tarihi 4500 yıl öncesine dayanmaktadır. Binlerce yıl önce, insanların optik hakkında bilgileri olduğu ve camın belirli bir formunun cisimleri  büyüttüğünü fark ettikleri bilinmektedir. Hatta, MÖ 100 yıllarına ait, büyüteç olarak kullanılmış cam örneklerine Girit’teki kazılarda rastlanılmıştır.  965 yılında dünyaya gelen, dönemin en büyük araştırmacılarından ve islam fizikçilerinden olan Ebu Ali El Hasan İbn El Haytam görme optiği ve lenslerle ilgili araştırmalarında optik biliminin gelişmesinde önemli rol oynamıştır. Haytam, görmenin, gözden çıkan ışınların nesnelere çarpmasıyla meydana geldiğini iddia eden, kendisinden önceki Yunanlı bilim adamlarının aksine, ışığın nesnelere çarpıp yansıyarak gözün merkezine ulaştığını ve görmenin bu şekilde meydana geldiğini açıklamıştır.

Gözlüğü ilk bulan kişinin kim olduğu bilinmiyor. Bu büyük buluşu kimin gerçekleştirdiği uzun araştırmalara rağmen hala sırrını koruyor. Ancak bazı rivayetlere göre gözlüğün Roger BACON tarafından icat edildiğinden söz edilmekte. Bu kişinin 1250-1280 yıllarında, Venedik’te yaşamış olması büyük bir olasılık. Çünkü 13. yüzyılda, Orta Çağ'da Venedik, İtalya’da cam üretimiyle ünlü bir yerdi. O zamanda kullanılan camlar yazının üzerine konulur ve böylece büyüyen yazılar okunurdu. Bu camlara okuma taşı deniliyordu. Okuma taşı kuartz, dağ kristalinden ve beril taşlardan yapılıyordu.

13. yy sonlarına kadar yarı küre şeklinde olan camlar, 13. yüzyıl sonlarında düz cam şeklinde traşlanmaya başlandı. Bu şekilde bakış alanının genişlediği tespit edildi. Daha sonraları da her iki göz için ayrı camlar kullanılmaya başlandı. Bu gelişim süreci içerisinde gözün önünde tutularak kullanılan camlar çerçevelerin içerisine konarak birbirleriyle birleştirildi. Perçinli gözlük olarak bilinen bu gözlükler demir, tahta veya boynuzdan yapılıyordu. Kulak üzerinde durmaları için herhangi bir model bulunamadığı için sadece göz önünde tutularak kullanılıyordu.

İlk gözlüklerin mercekleri konveks, yani dışbükeydi. Sadece yakını görme problemi olanların işine yarıyordu. Uzağı görme sorunu olanların derdine çare olacak konkav (içbükey) merceklerin üretilmesi için bir yüzyıl geçmesi gerekecekti. Görüldüğü gibi gözlüğün tarih içerisinde gelişmesi oldukça yavaştır. Uzağı görme sorununu yani miyopluğu düzeltecek olan merceklerin ancak yüzyılda yapılabilmesinin sebebi o tarihlerde gözlüğün daha çok okuma amaçlı kullanılması, uzağı görememenin o kadar önemsenmemesi ve içbükey merceklerin imalatının daha zor ve pahalı olmasıydı.